Titel: | Leer me alles wat je weet |
Auteur: | Hanna Bervoets |
Verschenen: | 2023 |
Uitgeverij: | Uitgeverij Pluim |
Niveau: | |
Thema's | Andere plaatsen, andere tijden |
Liefde | |
Rebellie | |
Ziekte en dood | |
Vrouwenstrijd | |
Pagina's: | 580 |
Blurb: | Na de dood van haar geliefde probeert de vertelster een helderder beeld te krijgen van haar, via de mensen die voor haar partner belangrijk waren. |
Eerste zin: | Dit is hoe de buik van mijn moeder er vanbinnen uitzag op de dag dat ik de liefde van mijn leven ontmoette. Haar baarmoeder was opgezet, en verkleefd met haar blaas. Haar linker eierstok was vergroeid met haar eileider, in haar rechter eierstok zat een cyste met een stroperige rode inhoud. |
Samenvatting
Jodi was een aantal jaren gelukkig met haar veertien jaar oudere partner. Maar nu die dood is, vraagt ze zich af wat har eigen rol was in het leven én de dood van de vrouw die niet alleen voor haar, maar voor heel veel mensen om haar heen heel belangrijk was, door haar strijd voor meer aandacht voor onderschatte, ‘onduidelijke’ gezondheidsproblemen.
Biografie auteur
Hanna Bervoets (*1984 Amsterdam) is schrijver, columnist en journalist. Ze studeerde aan de Universiteit van Amsterdam Media en Cultuur, met als specialisatie Televisie en Populaire Cultuur. Ze rondde ook nog een masterstudie Journalistiek en Research af. In verschillende media publiceerde ze columns. In 2009 debuteerde ze met de roman ‘Of Hoe Waarom’. Voor haar tweede roman ‘Lieve Céline’ kreeg ze de Opzij Literatuurpijs 2013. Romans als ‘Ivanov’ ‘Alles wat er was’ en ‘Fuzzie’ trokken veel aandacht. In 2017 kreeg ze de Frans Kellendonkprijs voor haar gehele oeuvre. Dit is haar achtste roman.
Tip:
Hanna Bervoets ‘Fuzzie’
Vier mensen van verschillende leeftijd, die teleurgesteld zijn in de liefde en verlangen naar genegenheid, krijgen die ineens van een intrigerend pluizen bolletje, dat aan hen vragen stelt die een heleboel losmaken in hun leven. Een opmerkelijk verhaal, dat je aan het denken zet, al was het alleen maar omdat die vragen naar alle waarschijnlijkheid bij iedereen wel iets in beweging brengen en je laten graven in je al dan niet bewuste opvattingen over liefde, en verlangen en gemis.
Jeroen Brouwers ‘Cliënt E. Busken’
Een woedende monoloog van een oude man, vastgegespt in zijn stoel in het verzorgingstehuis, lichtelijk dementerend, maar met een vlijmscherpe kijk op (het gedrag van) mensen